วันพฤหัสบดีที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2554

ศรีสัชนาลัย

พระพุทธรูปที่อยู่ที่วัดเจดีย์ เจ็ดแถว เมืองศรีสัชนาลัย เป็นพระพุทธรูปปางนาคปรกที่เหลืออยู่องค์เดียวในเขตภาคเหนือที่แสดงถึงศิลปะของอินเดียใต้ ส่วนที่แสดงให้เห็นว่าอาณาจักรสุโขทัยหรือเมืองที่ใช้เป็นศูนย์กลาง ทำการรวบรวมคน"ไท" ให้เป็นปึกแผ่นและพยายามจะสลัดให้พ้นจากอำนาจของ ขอม (ปรากฎโดยการมีจารึกหรือหลักฐานอื่นๆที่แสดงให้เห็นว่ามีตัวตนของ พ่อขุนศรีนาวนำถุม) ก็คือ

1. เศียรนาคที่แผ่เป็นวงกลม หัวนาคเป็นหัวงูแบบอินเดีย หน้านาคหดสั้น ต่างจากเศียรนาค ในศิลปะเขมรที่มักทำเป็นรูป สามเหลี่ยม ตั้งขึ้นไป

2. จมูกของนาค ยื่นยาวเหมือนหมู

3. พญานาค เป็นนาคที่หันหัวเข้าหาองค์พระพุทธรูป ต่างจากนาคของพระพุทธรูปแบบนี้ที่ไทยเรามักจะทำให้หันหัวออกมาตรงๆ (เนื่องจากไม่ยอมรับอิทธิพลของขอม)

4. มีหางกระดิ่ง
พระพุทธรูปนาคปรกองค์นี้ พระเศียรเดิมถูกขโมยตัดไป แต่ก่อนที่จะถูกขโมย ทางกรมศิลปากรได้ทำการถอดพิมพ์พระเศียรพระพุทธรูปองค์นี้และหล่อปูนพลาสเตอร์เก็บเอาไว้เพราะเห็นว่าเป็นเศียรพระพุทธรูปที่มีความสวยงาม และนำพระเศียรที่หล่อใหม่ไปเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ รามคำแหง จนกระทั่งพระเศียรจริงถูขโมยไป จึงได้นำพระเศียรที่ทำขึ้นใหม่มาหล่อและสวมต่อให้สมบูรณ์ดังที่เห็นในปัจจุบัน






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น